Lieve lezer,
Als eerste hoop ik dat jullie tentamens goed zijn gegaan en dat jullie weer even adem kunnen halen na alle tentamenstress van de afgelopen weken. Zelf heb ik ook twee tentamens achter de rug. Ik moet toegeven dat het altijd weer een kunst is om het studeren met bestuurstaken te combineren en dan doe ik ook nog vrijwilligers werk bij de Kindertelefoon. Naast dit spreek ik nog regelmatig af met vriendinnetjes en eet ik tussen een vergadering en borrel door soms samen met huisgenoten. Gelukkig zijn het allemaal super leuke dingen om te doen!
Om mijn hoofd soms leeg te maken ga op zijn tijd even lekker een weekendje naar mijn ouders. Ondanks dat mijn ouders onze vijf uur lange vergaderingen, alle activiteiten door de weeks en al die beleidstukken niet altijd even goed begrijpen, steunen zij mij gelukkig heel erg in mijn beslissingen en zijn ze trots op wat ik doe. Dat is heel fijn! Zo heeft mijn vader de SPiN-site helemaal doorgespit om zich er meer in te verdiepen en zegt mijn moeder regelmatig dat ik mijn laptop of telefoon weg moet doen (zoals zij het zou zeggen ‘stop eens met dat SPiNnen’) om eventjes te ontspannen.
Tijdens de drukke weken schiet sporten er vaak bij in, maar ook hier vind ik op een of andere manier gelukkig nog momenten voor. Om mijzelf te motiveren dacht ik dat het een goed idee was om samen met mijn huisgenootjes 10 kilometer te gaan hardlopen met de Marikenloop en dan komt natuurlijk ook de Batavierenrace eraan. Een goede motivatie om na een kamerdienst nog even een rondje te rennen dus. Hopelijk maak ik deze woorden ook daadwerkelijk waar.
Ik schrok er wel even van toen we laatst het evenement voor de werving van het 11e bestuur online aan het zetten waren. Zo gek dat we al op ongeveer de helft van ons bestuursjaar zitten. Het gaat echt niet normaal snel allemaal. Ik weet nog heel goed dat ik vol zenuwen op het telefoontje met de uitslag van de sollicitatie zat te wachten. Volgens mij ben ik nog nooit zo zenuwachtig geweest als op dat moment. Wat een opluchting om te horen dat ik de functie commissaris Formeel mocht gaan vervullen. Ondanks dat ik super blij was vond ik het tegelijkertijd wel ontzettend spannend. Oh god, nu moest ik echt op een ALV vragen gaan beantwoorden, actieve leden voorlichtingen in het Engels gaan geven en commissies begeleiden. Kon ik dit wel?
In het begin word je overstroomt met informatie en indrukken. Na lang zwoegen werd ons beleid dan echt ingestemd en sta je ineens trots omarmd op de constitutieborrel. Het is heel bijzonder hoe hecht je in zo’n korte tijd met elkaar wordt.
Ik heb wel geleerd dat niet alles perfect loopt in een bestuursjaar. Dat is gelukkig helemaal niet erg. Ik denk dat het niet gaat om welke fouten je maakt, maar hoe je hier mee omgaat. Het is heel fijn om te ervaren dat als er iets niet gaat zoals je had gepland, dat er nog zes geweldige mensen achter je staan die er voor je zijn en je helpen waar dat kan.
Op Facebook zie ik steeds meer van jullie vertrekken naar het buitenland. Heel erg gek om te beseffen dat je deze bekende gezichten het komende half jaar niet in college, op de SPiN kamer of op de activiteiten zult zien. Ik wens jullie allemaal een hele fijne tijd toe vol nieuwe waardevolle ervaringen, mensen en avonturen. Voor diegene die net als ik in ons kikkerlandje blijven, wees niet getreurd. Er staan namelijk voor ons ook een aantal super leuke avonturen op de planning. Zo komt de Lustrum poolparty eraan, mag ik met jullie mee naar Krakau en gaan we, niet te vergeten, nog naar Tokio! Verder begeleid ik met mijn functie voornamelijk formele commissies. Zij zijn op dit moment druk bezig met het organiseren van activiteiten. Binnenkort zal de tweedaagse ‘Experience Your Future’ eraan komen en zijn de voorbereidingen van het congres al in volle gang. Ik kan jullie verklappen dat dit zal gaan over drugs!
Ondanks de soms korte nachtjes, stress en bergen aan to-do lijstjes had ik het afgelopen half jaar voor geen goud willen missen. Ik ben heel dankbaar voor hoe alle commissies hun best doen om ons te helpen bij het neerzetten van de activiteiten. Zonder mijn lieve bestuursgenootjes had ik dit allemaal lang niet zo leuk gevonden. Wij zijn ook allemaal zeker niet perfect. Om een paar voorbeelden te noemen knoeit Isabel altijd op haar kleding, is Heleen haar witte shirt nu grijs omdat ze milieu bewust wil wassen, kunnen we gelukkig lachen als Flore hersteld is van haar heftige katers en hebben we een term voor per ongeluk op A3 printen ‘het Stefje’, verder lachen we Tim stiekem uit om zijn boy band muts en originele versiertrucs, creëert Marek af en toe weer een heerlijk ongemakkelijk situatie of hangen mijn schoenen regelmatig aan het plafond als ik ze even niet goed in de gaten hou.
Niemand is perfect en dat maakt dat iedereen uniek is en op zijn of haar eigen manier werkt. Ik ben heel trots op hoe iedereen alles doet en hoe wij er voor elkaar zijn. Natuurlijk ben ik stiekem ook wel een beetje trots op wat ik tot nu toe heb gedaan, wie ik allemaal heb leren kennen en kijk ik ernaar uit om de komende maanden er weer vol voor te gaan en met dalen en pieken nog veel meer geluksmomentjes mee te maken!
Kom vooral allemaal een keertje langs op de SPiN-kamer voor een kopje koffie of thee en een praatje. Wie weet zie ik jullie ook op het SPiN-feest 7 februari, ik heb mijn foute fitness outfit in ieder geval al klaarliggen!